-
1 unikać
глаг.• избегнуть• избежать• обходить• сторониться• убегать• увиливать* * *unika|ć\unikaćny несов. kogo-czego 1. избегать кого-чего;\unikać ludzi избегать (сторониться) людей;
2. разг. уклоняться, увиливать от чего;\unikać odpowiedzi уклоняться от ответа
* * *unikany несов. kogo-czego1) избега́ть кого-чегоunikać ludzi — избега́ть (сторони́ться) люде́й
2) разг. уклоня́ться, уви́ливать от чегоunikać odpowiedzi — уклоня́ться от отве́та
См. также в других словарях:
unikać — ndk I, unikaćam, unikaćasz, unikaćają, unikaćaj, unikaćał, unikaćany 1. forma ndk czas. uniknąć (p.) 2. «starać się nie stykać z kimś, z czymś, starać się nie mieć nic wspólnego z kimś, z czymś; stronić od kogoś, czegoś» Unikać ludzi. Unikać… … Słownik języka polskiego
unikać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unikaćam, unikaća, unikaćają, unikaćany {{/stl 8}}– uniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, unikaćnę, unikaćnie, unikaćnij, unikaćnął, unikaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} starać się ustrzec przed czymś, uchronić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
stronić — ndk VIa, stronićnię, stronićnisz, stroń, stronićnił «trzymać się z dala od kogoś, od czegoś, unikać czyjegoś towarzystwa, uciekać od czegoś» Stronić od ludzi. Nie stronić od kieliszka, od zabaw, od towarzystwa … Słownik języka polskiego
strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku … Słownik języka polskiego
towarzystwo — n III, Ms. towarzystwowie 1. blm «obecność czyjaś przy kimś, przebywanie z kimś, towarzyszenie komuś» Dotrzymać komuś towarzystwa. Unikać czyjegoś towarzystwa. Nie dbać o czyjeś towarzystwo. Przebywać, być w czyimś towarzystwie. Narzucać się… … Słownik języka polskiego
stronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stronićnię, stronićni, stroń {{/stl 8}}{{stl 7}} omijać kogoś, coś z daleka; unikać kogoś, czegoś; izolować się, separować się, trzymać się na uboczu, z dala, odsuwać się, uchylać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
towarzystwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. towarzystwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związek ludzi o wspólnych interesach, celach; organizacja, stowarzyszenie; spółka handlowa, przedsiębiorstwo : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamknąć się przed ludźmi — {{/stl 13}}{{stl 7}} unikać zwierzeń, spotkań towarzyskich, ludzi; żyć w samotności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po tym zupełnie już zamknął się przed ludźmi i nic się od niego nie dowiesz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień